بررسی فراوانی دیابت در مادران باردار مبتلا به پیلونفریت بخش زنان بیمارستان امام خمینی اهواز طی سالهای ۱۳۸۲ ـ ۱۳۷۰

مقدمه: باتوجه به عوارضی مانند شوک سپتیک، آنمی، کم وزنی هنگام تولد که پیلونفریت برای مادر و جنین به همراه دارد شناخت عوامل خطرزای آن می تواند در درمان به موقع و مؤثر پیلونفریت کمک کننده باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی دیابت در مادران باردار مبتلا به پیلونفریت و مقایسه آن با فراوانی دیابت در مادران بارداری است که پیلونفریت ندارند. مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت گذشته نگر انجام شده است، 300 پرونده از پرونده های مادران بارداری که براساس کدهای icd 10 –cm، باتشخیص نهایی پیلونفریت در بخش زنان بیمارستان امام خمینی اهواز تحت درمان قرار گرفته اند (گروه بیمار) و310 پرونده از پرونده های مادران بارداری که براساس این کدگذاری، کد پیلونفریت نداشتند (گروه شاهد) به طور تصادفی انتخاب و بررسی شده است. اطلاعات لازم از پرونده ها استخراج شد و با استفاده از آزمون مربع کای و پیرسون و با استفاده از نرم افزار آماری spss تحت تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: از 300 مورد گروه بیمار، 50 مورد و از 310 مورد گروه شاهد 60 مورد به علت سابقه عفونت ادراری از مطالعه خارج شدند. 8/10% ازخانم های باردار مبتلا به پیلونفریت و2/7% از مادران باردار گروه شاهد دیابت داشتند (14/0 =p).شیوع دیابت بارداری در گروه مبتلا به پیلونفریت 6/5% و در گروه شاهد 2/5% (86/0=p) و شیوع دیابت آشکار در گروه مبتلا به پیلونفریت و گروه شاهد به ترتیب 2/5% و 2% (04/0=p) به دست آمد. نتیجه گیری: براساس این مطالعه، اگرچه شیوع دیابت بارداری در مادران باردار مبتلا به پیلونفریت در مقایسه با مادران باردار گروه شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت، شیوع دیابت آشکار بین دو گروه بیمار و شاهد تفاوت معنی دار نشان داد.